Змагаўся Давід з Галіяфам і злом,
А Я гатоў ісьці за Давідам.
Я – сіла
З розумам і хараством,
Арыгінальны Я індывідум.
Я ўціснуты ў слова, хварбу і гук,
У зьлепак, разьбу, нават абрубак.
Я – гэта сотні і тысячы рук,
Розумы,
Зьлітыя ў адзін кубак.
Ад семя, ад зерня, ад плоці – Я...
Сям'я! I ўсім – Я,
Я ганаровы.
I ўсё тут маё, і зямля мая,
I словы мае – шчыт і пакровы.
Бароніцца Я ад шэрага Мы
I выстаўляе свой талент масам.
Я – гучнагалосы, Я і нямы,
I ўзьняты,
I зганьбаваны часам.
I ў космасе Я,
I на морскім дне,
I ў дыханьні жывым, нясуцішным.
Душа-бунтарка пярэчыць мане
I хвалюецца даўнім і прышлым.
I кідае ўладна яна: Я на!
На сьвеце Я
Хай будзе ў пашане.
У кожнай прачулай душы вайна,
Пратэст і крык, і енк, і маўчаньне.
Я – выбраны твор. Я – выразны твар.
Даецца дар і шмат і патроху.
Азъ есмь Господь. Я Гаспадар.
Я з братнім Я
Ствараюць эпоху.
|
|
